فهميده ام كه ، همه مي خواهند بر فراز قله ها باشند ، اما تمام خوشي و لذت در هنگام صعود اتفاق مي افتد .
فهميده ام كه، ما مدت زيادي را صرف آرزو براي نداشته ها و غفلت از داشته ها مي كنيم.
فهميده ام كه،در برخي شرايط، انسان فقط به دستي براي فشردن و قلبي براي درك كردن نياز دارد .
فهميده ام كه، ازدادن گل به ديگران آنقدر خوشحال مي شوم كه از گرفتنش.
فهميده ام كه؛گفتن عبارت« منو ببخش» آنقدر ها هم مشكل نيست .گفتن «بخشيدمت» مشكل تر به نظر مي رسد .
فهميده ام كه؛خشم مانند باد مخالفي است كه شعله خود را خاموش مي كند.
فهميده ام كه؛بايد براي هر آنچه كه داري ، شكر گذار باشي هرچند كه ممكن است به اندازه كافي نداشته باشي.
فهميده ام كه؛وقتي به كسي چيزي مي آموزيد ، بخشي از وجود خود را به او منتقل مي كنيد.
فهميده ام كه؛ رفتار خوب، هميشه مد روز است.
فهميده ام كه؛ خدا هيچ كاري را تصادفي انجام نمي دهد .
فهميده ام كه؛ چيزي كه فقط چند لحظه دوام دارد ، ارزش يك عمر از خود گذشتگي را ندارد.
فهميده ام كه؛آدمهايي كه هنر درست زندگي كردن را آموخته اند ، مثل آن است كه قطب نما مجهزند.
ممكن است كه گاهي راه را اشتباه بروند ، اما هميشه به مسير درست بازمي گردند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
