کوه با نخستین سنگها آغاز میشود و انسان با نخستین درد

دست مخترع کولر درد نکنه چون:
اگه به ما بود الان
یا میگفتیم مشیتِ خدا در اینه که هوا گرم باشه و حتما یه حکمتی
هست،باید تحمل کرد و نباید تو کارِ خدا دخالت کرد!!
یا اینکه یه دعا ساخته بودیم و میگفتیم باید
روزی 70 بار از روش خوند تا خنک شد...!
اگرم میخوندیم و خنک نمیشدیم،میگفتن با اخلاص نخوندیو
فقط بنده های واقعی و با تقوا خنک میشن ...!!!

پيروزي آن نيست که هرگز زمين نخوري ، آنست که بعد از هر زمين خوردن دوباره برخيزي

بي تو حتي باران هم بوي تشنگي مي دهد .

زيباترين کلام تنها نگاهيست که بدونه هيچ وا‍‍ژه ي بتواند سخت ترين را به کودکي ساده و مهربان بدل کند

گفتم:«بدوم تا تو همه فاصله ها را»
تا زودتر از واقعه گویم گله ها را

چون آینه پیش تو نشستم که ببینی
در من اثر سخت ترین زلزله ها را

پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست
از بس که گره زد به گره حوصله ها را

ما تلخی نه گفتنمان را که چشیدیم
وقت است بنوشیم از این پس بله ها را

بگذار ببینیم بر این جغد نشسته
یک بار دگر پر زدن چلچله ها را

یک بار هم ای عشق من از عقل میندیش
بگذار که دل حل بکند مسئله ها را

شهري است پر از سايه وجز سايه کسي نيست
جز زاري و اندوه، نشان از هوسي  نيست
بشکسته سبو، ريخته مي، ميکده بسته است
مستان همه کوچيده و غير از عسسي نيست

زان مرغ غزلخوان وپر وبال بهشتيش
جز بال و پري ريخته کنج قفسي نيست
از آن همه سنبل، همه سوسن، همه نرگس
جز سوخته در باغ و چمن خاروخسي نيست

گفتند و شنيديم بسي قصه سيمرغ
درعرصه سيمرغ کنون جز مگسي نيست
اينجا برهوتي است پر از لاشه وکرکس
فرياد کشم هردم و فرياد رسي نيست

صد چشم به شب بسته وخورشيد به بند است
صدگوش به ره داده وبانگ جرسي نيست
شب تيره و ره بيره و بشکسته پر وبال
دانم که ازاين ورطه، ره پيش وپسي نيست

گويند که بس زود رسد روز رهائي
ترسم رسد آن روز که ديگر نفسي نيست

اي کاش زندگي با زيبايي کودکي به پايان مي رسيد، نه با زشتي پيري!

به تو که فکر مي کنم ، ساز خوش صدا منم

گر مي گيره بدنم

از هميشه بهترم